یا مقلب القلوب و الابصار
یا مدبر اللیل و النهار
یا محول الحول و الحوال
حول حالنا الی احسن الحال
به همین سادگی سال تحویل می‌شه. یعنی یک لحظه چشمات رو می‌بندی می‌بینی شده سال هزارو سیصدو...! اصلاً دلت نمی‌اد چشمت رو ببندی. می‌ترسی دوباره چشم بزنی سال بشه هزار و سیصدو... بعلاوه یک!
سال ۹۰ خورشیدی هرچیزی بود دیگه تمام شد. اگر خوب بود یا شاید بد به هر حال یک سال از عمر ما بوده و اگر عمر ما بد گذشته نباید بندازیم به گردن سال ۹۰ و اگر هم خوب باشه نباید به خودمون ببالیم که تونستیم این سال رو خوب بگذرونیم. من معتقدم همه این‌ها بهانه‌ای هست برای لذت بردن از دنیا و نباید خوبی و بدی زندگی رو به گردن چرخش زمین و دور زدن اون، دور یک نقطه ثابت، انداخت. به هر حال این خود ما هستیم که سال رو می‌گذرونیم و می‌تونیم به بهترین شکل و یا به بد‌ترین شکل بگذرونیم.
خب ۹۰ خیلی هم خوب یا بد نگذشت و نرفت. نمی‌دونم اصلاً درست هست اینو بگم یا نه. الان همه شاد هستن. اما داشتم فکر می‌کردم چه چیزای بدی توی این سال بود که ممکنه ناراحتمون کرده باشه. یک لحظه یادم افتاد مردم ایران امسال چندین دانشمند رو از دست دادند. حالا یکی به خاطر گسترش علم دفاع از مردم در برابر کشورهای بیگانه یکی هم توسط کشورهای بیگانه ترور شده. (اینجا یکی منظور همون نوعی هست! می‌دونم تعداد یکی نبوده!) اما به هر حال باید فکر کرد به این موضوع که این‌ها برای ایران جان خودشون رو از دست دادن. من کاری ندارم اصلاً به اینکه این رو شهادت بنامیم یا نه یا اصلاً اینکه گسترش جنگ افزار رو شاید برخی بگن کشته شدن در راهش...! اما این رو معتقدم که هرکسی در راه کشورش جانش رو از دست بده شایسته بهترین‌هاست و باید به بهترین شکل بزرگ داشتشون.
بگذریم از این موضوع. فقط خواستم یادی از این بزگواران کرده باشم. من معتقدم استاد ذولفنون که چند روز پیش جان به جان آفرین تسلیم کرد هم برای این مردم تلاش کرده و وقت خودش رو صرف رضایت مردم کرده و شایسته برترین‌ها هست و این عزیزان همگی محترم هستند و باید به یادشون باشیم.
روحشان شاد و یادشان گرامی. همه مردم ایران دوست داشتنی هستند و من به تمام هموطنان خوبم عشق می‌ورزم.
بگذریم....
من یکی می‌خوام امسال مثل هر سال یکی از اخلاقیات بد خودم رو درست کنم. نمی‌دونم لامصب کدوم اخلاق بد رو بزارم وسط و بشینم امسال صافکاریش کنم! سال گذشته تلاش کردم و به اون چیزی که خواستم رسیدم خدا رو شکر. شاید خدا بخواد و امسال یعنی همین ۹۱ من بتونم این اخلاق عصبانیت خودم رو کمتر کنم. یک مقدار تند بودن توی اخلاق رو می‌خوام حداقل کاهش بدمش.
عید باستانی ۱۳۹۱ رو به همه ایرانیان بزرگوار و دوستان عزیزم تبریک عرض می‌کنم. امیدوارم سالی با شکوه رو پشت سر بگذارید.
BLOG COMMENTS POWERED BY DISQUS